Dag 8.  Vanmorgen was het weer vissen geblazen, van 7-8u. Mijn eerste visstek leverde geen enkele vis op. Om 7.30u had ik nog steeds niks gevangen. Ik ben ergens anders gaan liggen. Hier had ik meer geluk: 5 vissen! Niet zo heel groot, maar wel genoeg! Met een voldaan gevoel ga ik terug naar huis.

Ik heb mijn dochter naar kindereiland gebracht en de hond uitgelaten. Dan stap ik op de sup op zoek naar die wortel waar ik chips van ga maken. Ik vind een mooie dikke. Ik snijd voorzichtig een stuk af en leg het op mijn board. Ik ontdek nog veel meer. Ik kan een engelwortel wortel uitgraven en een smeerwortel wortel. Ik vind zaadjes van de wilde wortel(peen) deze dingen hebben zeer veel geur! Lekker! Helaas vind ik ook veel afval.

Ik ben met de lunch weer thuis en maak lekkere chips. Met een glaasje bramensap erbij is dat een lekkere lunch. Tijdens het suppen had ik trek en heb ik wat bramen gegeten.

Ik krijg het gevoel dat mijn chips wat te vet waren, mijn eten wil niet zakken. Ik word misselijk voel me ellendig. Uiteindelijk spuug ik eerst een lading rood spul uit en later komt alles eruit wat ik heb gegeten. Zo dat lucht op, maar ik voel me nog steeds niet goed. Rustig leg ik een stukje vloer, waar ik aan t klussen ben, maar t gaat niet van harte. Dan bak ik mijn visjes, dat doet me wel goed.

Tijdens het bakken in de keuken en het doen van de afwas kom ik zoveel ander eten tegen, zoveel lekkers…. Ik wordt er gewoon ongelukkig van. Ik voel dat het anders moet.

Dus dat ga ik dan ook doen! Ik blijf uit de wieden eten, maar het zal niet meer mijn enige bron van voeding zijn. Ik blijf er gewoon over bloggen zoals nu.

Ik heb ontdekt dat wat alle literatuur, boeken en internet meedelen over eetbaar en hoe klaar te maken, in de werkelijkheid niet zoveel oplevert als ik had verwacht. Ik heb vanmorgen op de weegschaal gestaan en ik ben in 1 week van 64,5 naar 60,1kg gegaan. Ik voel me niet sterk en ben snel moe. De timing was mogelijk niet al te best ivm mijn ongesteld zijn. Toen ik dit vorig jaar bedacht wist ik natuurlijk niet hoe dat zou lopen.

Al met al, ik pas de uitdaging aan en we worden er allemaal wijzer van.

Morgen is mijn werkdag, om 8u paraat zijn. Ik vind het fijn dat mijn werk niet onder mijn uitdaging lijdt, dus heb ik na de vis, en mijn besluit van aanpassing, extra (normaal)gegeten.

Er is een last van mijn schouders gevallen. Ik heb weer meer aandacht voor mijn gezin en voor mijn gevoel. Een kleine aanpassing groot effect!