Blog laatste dag van de uitdaging.  Vanmorgen begon ik vol goede moed! Ik had besloten om de laatste dag voor 100% Wiede-eten te gaan. Daarom had ik gister een gele plompwortel meegenomen. Zo kan ik er chips van maken voor het ontbijt. Dus dat doe ik! Bij het bakken heb ik snel de afzuigkap aangezet, phoe wat een lucht! Als ze lekker knapperig zijn geworden, zout erop en ontbijten maar! Na chipje 3 krijg ik erg veel weerstand. En chipje 5 is echt de laatste. Ik kan t gewoon niet.. Ik moet opeens denken aan de eerste week, waarin ik 2x overgegeven heb. Ik dacht toen dat dit lag aan bramen of vlierbessen die niet goed waren… misschien was dit de boosdoener? Ik hou t bij 5 chipjes. 

Nu naar de visstek, ik neem de hond gezellig mee! Hier ligt een dikke vislijn met grote haak en een vissenkop eraan. Ook licht hier de kreeftenval. Ik ben nog steeds vol goede moed, misschien hoef ik niet te vissen en heb ik voor de lunch En t avondeten al genoeg! Maar nee hoor, de val is weer leeg en zelfs de lijn is leeg. Helemaal leeg, ook de haak is weg! Ah jammer!

Dan wordt t toch vissen. Ik maak het deeg klaar, leg het even neer om m’n mes te pakken en WEG deeg! De hond likt zich eens om d’r bek. O ja, een hond aan boord, deeg opgegeten! Maar met de tweede deeg-ronde ben ik oplettender en gaat het goed.

Gelukkig vang ik drie eetbare vissen. En een hele kleine grondel. Ik pluk een paar vogelkersjes tijdens het vissen. Maar m’n buik is niet zo lekker. Ik besluit dat ik geen zin in overgeven heb en neem een hand vol hazelnootjes. Om meer in m’n buik te hebben en het werkt! Maar nu lukt het niet meer om 100% te halen.

Op de terugweg kom ik nog een paar bramen tegen, die gaan ook mee naar huis. Thuis maak ik de vissen schoon en leg ik ze in de koelkast. Nu staan bezoek aan orthodontist voor m’n dochter, boodschappen voor taart en verjaars-eten en cadeaus op de planning. Dit duurt de gehele middag. Ik neem dus nog maar wat hazelnoten en peren mee. Dit is zeker voor een bezoek aan de supermarkt geen overbodige luxe. Wat een verleiding!!!  Thuis begin ik aan de bodem voor een kwarktaart, van bastogne koek, zo dat ruikt lekker!!! Ik ruik alles extra goed omdat ik ongesteld moet worden, wat beide niet echt zorgt voor een topdag om mee af te sluiten.

Ik heb de visjes wat meer uitgebakken dan anders, dat geeft een lekker knapperig visje met lekker knapperige kleinste graatjes die je kunt opeten. Bramen erbij en mijn zoon heeft broccolisoep gemaakt, een heerlijke combinatie. Dan nog een Wiede-Druïde-theetje! Zo het zit erop!! Morgen kwarktaart met peren!

Vanmorgen op de weegschaal woog ik 59,0kg. Dit is dus de laatste week gelijk gebleven. Ik voel me ook goed. Ik ben blij dat ik de uitdaging heb gehad.

Ik heb veel geleerd en ik weet dat de afgelopen periode mijn kijk op onze comfort-voeding heeft veranderd. Ook waardeer ik fruitbomen en een moestuin veel meer. Ook het wekken en fermenteren en lang bewaren hebben meer mijn aandacht. De bruikbaarheid van allerlei verschillende onderdelen van planten en de seizoens gebondenheid hiervan. Zoals de bramen. Ze zijn nu over hun top. Tot volgend jaar augustus zullen er geen bramen weer zijn. Wil je dus langer gebruik maken van bramen, zul je iets moeten bedenken om ze te bewaren. Of accepteren dat ze er een poos niet zijn, en extra blij zijn als ze er weer zijn.

Dat extra blij zijn, of extra dankbaar voor een vis die ik vang, of je excuses aanbieden als je iets doodmaakt. Dat heb ik diep gevoeld, dat is verbinden met de natuur. Ik ben nog lang niet klaar met de natuur, ik ben net begonnen, en dat stemt mij blij.