Kadovis
en lekkers van gister.
Donderdag 8 september
Blog 25. Werken, thee en koken. Gelukkig had ik zo’n goede vangst gister. Zodat ik vandaag ook te eten had. Een grote en twee kleine visjes. Van de vogelkerscompote had ik ook wat overgelaten, zodat ik als ontbijt een klein schaaltje had en ook bij het avond eten ervan kon genieten.
Dit is zeker de moeite waard om meer van te maken. Morgenochtend ga ik weer met de boot op pad voor vis en vogelkersen! En natuurlijk bij de kreeftenval kijken. Maar mijn lieve buurman vroeg mij of ik belang had bij een stekelbaars. Zeker! Die heb ik nog niet geproefd. Ze schijnen minder gaatjes te hebben! Daar heb ik wel oren naar, want die graatjes komen soms letterlijk mijn neus uit (qua gevoel dan). Vlak voorhet avondeten kwam hij m brengen. Met de mededeling: ik heb m maar even voor je op z’n kop geslagen. Daar ben ik hem erg dankbaar voor. Wat een ander soort vis zeg! Grote stekels op z’n rug, een enorme kop en grote kieuwen, en z’n schubbenhuid voelt tegendraads zelf stekelig. In een woord: brrr. Maar toch ook nieuwsgierig makend! Die eet ik morgen! Met een zevenbladpesto denk ik.
Peren waren vandaag in trek, ook een appeltje van de buurvrouw kon ik erg waarderen. Als avond eten heb ik ook nog een lekker groen soepje gemaakt met brandnetels, hondsdraf en wat zevenblad. Met als basis een stukje broccoli en wat snijboontjes. Ik ontdekte ook enorm grote brandnetelbladeren, sommige zo lang als mijn hand. Die heb ik omgedoopt tot chips. Het is een beetje ruwe chips geworden, maar wel lekker knapperig. De smaak van olijfolie, balsamicoazijn, zout en peper was er lekker op.
Ik schrijf deze blog onder het genot van de kopje rietwortelthee. Het smaakt mij goed!
De magie van vandaag:
De natuur bestaat uit wonderen die logisch zijn.

Rietbloeimoment

Hard gebakken voorns
